فرمالیسم

سلامی چو بوی خوش آشنایی!
امیدوارم این غیبت های طولانی من باعث خوشحالی دوستان نشده باشد، بهرحال...
این علی دهقانیان که خیلی هم کارش درسته رو مطلب قبلی من کامنت قشنگی گذاشته:
فسانه گشت در عالم حدیث عرض الحال
بدین تکاندن قالب چو خرسک بی بال
این شعر (و البته به شیراز آمدن علی و دیدار ما) باعث شد ما هم طبعمون به اصطلاح شکوفا بشه و دو تا شعر فرمالیستی عرض کنیم. تقدیم به دوستداران ادبیات منظوم:

مفردات

به به ای دوست که له له زنم و چه چه تو
عقل و هوش و دل و دین و سر و جانم ببرد
(بلبل شیرازی)

دوبیتی

پشیمونم، پشیمونم مو، ای دوست
بود دستت به تنبون مو، ای دوست

دوصد محنت، هزاران فحش، صد آه

چه می خواهی تو از جون مو، ای دوست
(باباطاهر ملبّس)