شباهت

چندی پیش از دوستی شنیدم که برخی شبکه های فارسی زبان ماهواره ای، مهستی خواننده ی فقید ایرانی را «ادیت پیاف» ایران خوانده اند. اولین واکنش من به این خبر بیان این جمله بود: «یا مهستی را نمی شناسم، یا ادیت پیاف را، یا هیچکدام را». دیروز در حالیکه هنوز در حیرت این خبر بودم، یک ایمیل از یکی از دوستان عزیز دریافت کردم که حاوی لینکی بود به صفحه ای از نیویورک تایمز. عنوان مطلب این صفحه چنین چیزی بود: «محسن نامجو، باب دیلن ایران». ابتدا از تحیر و تعجب شروع کردم. ناگهان پرندگانی آوازخوان در مداری مدور بر فراز سرم به پرواز درآمدند. پس از تحیر و تعجب به تألم رسیدم. در اوج تألم به ناگاه متوجه شدم که اشتباه شده، باید تأمل می نمودم نه تألم. شکر خدا که پس از تأمل در این دو تشبیه ظریف بالاخره به وجه شبه آنها پی بردم. سپس با اتکاء بر این وجه شبه به دنبال شباهت های دیگری در خیل خوانندگان ایرانی و غربی پرداختم. و در این تفحص چه نتایج جالب توجهی که عایدم نشد! دریافتم که بدون شک هر کسی که بر این وجه شبه واقف باشد، در اولین نگاه بلادرنگ سیاوش قمشی را «پاواروتی ایران»[1] خواهد یافت. و مسلماً از این رهگذر خواهیم داشت: استاد شجریان «لینکین پارک ایران»، شکیلا «شکیرای ایران»، شهره «ماریا کری ایران»، جواد یساری «التون جان ایران»، مرحوم ایرج بسطامی «لئونارد کوهن ایران»، مرحومه سوسن «جودی لاندن ایران» و قص علی هذا.

والصلاة و السلام علی سیدنا و نبینا و مولانا و مقتدانا.

_______________________
[1] روحش شاد.