بخشی از یکی از مقالاتم
بخشی از یکی از مقالاتم
نمی دونم برای شما هم پیش اومده که یهو یاد یه کار خیلی خیلی زشت، یه سوتی خیلی نافرم یا یه حرف نسنجیده و ضایعی که در بدترین جا ازتون سر زده باشه بیفتین یا نه. ولی واقعاً امیدوارم پیش نیومده باشه و نیاد، چون یکی از گندترین احساس های ممکنه.
به نظر من تنها اصطلاحی که میتونه حق مطلب رو در این مورد ادا کنه «گه زدن» هست. باید به نحوه بیان و تلفظش هم دقت کافی کنید. با انرژی و استرس بسیار زیاد بر روی حرف «گ» و سپس خروج کامل تمام هوای ریه ها در حرف «ه» (پیشنهاد می کنم همین الان چند بار این تلفظ رو تمرین کنید، چون بالاخره یه روزی به کار هرکسی میاد). اما چون استفاده از این اصطلاح چندان مناسب فضای یه بحث علمی نیست، از اصطلاح جایگزین جدیدی استفاده می کنم: «رفتار گوارشی». در ادامه بخش هایی از یه مقاله ای رو که قبلاً در این زمینه نوشتم براتون میارم [1].
...
خود شخص بنده البته در این زمینه ید طولایی داشته و البته شاهکارهایی را هم در تاریخ رفتارهای گوارشی به ثبت رسانیده ام. و این در حالیست که برخی دیگر از شاهکارهای اینجانب بعدها رو خواهد شد و به ثبت خواهد رسید، درست مانند جنایتها و فجایع بزرگ دیکتاتورها و جنایتکاران تاریخ که همواره در زمان خودشان مسکوت می ماند. اما بی شک آیندگان از شاهکارهای اینجانب به شهادت تاریخ آگاه خواهند شد.
در مورد این رفتارهای گوارشی اوج تراژدی زمانی شکل می گیرد که متوجه می شوید هیچ نوع اقدامی نمی تواند کوچکترین تخفیفی در ماجرا ایجاد نماید، و علی ای حال هرگونه اقدامی از جانب شما به مثابه اسکی نمودن در آن تلقی خواهد شد. در این مواقع باید متوجه باشید که دست بردن در آن و برهم زدن آن ممکن است عواقب وخیم تری ببار آورد. در چنین وضعیت هایی خود را در یک باتلاق گوارشی تصور کنید، تنها کار مفیدی که می توانید انجام دهید سوت زدن می باشد.
ممکن است گاهی این توهم برای شما پیش آید که «خوشبختانه تمام خاطرات اینچنینی من مربوط به گذشته ی خیلی دور می باشد و آن هم مربوط به یک دوره ی خاص، یعنی مدتهاست که چنین رفتار گوارشی از من سر نزده است!». در این جا باید یک هشدار بسیار جدی به خواننده بدهم و آن اینکه دقیقاً این تصور نشانه ی بسیار خطرناکیست، چرا که حاکی از آنست که عنقریب رفتاری گوارشی بیاد ماندنی از شما سر خواهد زد. باید اضافه کنم که دانستن این واقعیت به شما کمکی در زمینه ی پیشگیری از وقوع آن نخواهد کرد، چرا که این سرنوشت محتوم شماست. و از این روست که هنگامی که از ابن ریحان بیرونی (فرزند خلف ابوریحان بیرونی) پرسیدند: «استاد! شما که نمی توانید از وقوع رفتار گوارشی پیشگیری کنید، پیش بینی آن به چه کارتان می آید؟» وی در پاسخ می فرماید: «این را بدانم و برینم بهتر است یا ندانم و برینم؟».
...
برخی از عالمان حوزه رفتارشناسی گوارشی کارهای جدید بینارشته ای با دیدگاه های هنری، روانشناسی، جامعه شناسی، سیاسی و ... ارائه نموده اند و البته فعالیت های پژوهشی در این حوزه ها هنوز در ابتدای راه بوده و سعی بسیار می باید تا شناخت عمیق و دقیق در این حوزه ها بدست آید. بعنوان نمونه می توان به کار ارزشمند یکی از اساتید برجسته روانشناسی رنگها در زمینه ی رفتارگوارشی اشاره نمود که از دیدگاه رنگ شناسی، رفتارهای گوارشی را به گروه های رنگی مختلف تقسیم نموده، خصوصیات هر کدام را بطور دقیق بر می شمرد.
به نظر من تنها اصطلاحی که میتونه حق مطلب رو در این مورد ادا کنه «گه زدن» هست. باید به نحوه بیان و تلفظش هم دقت کافی کنید. با انرژی و استرس بسیار زیاد بر روی حرف «گ» و سپس خروج کامل تمام هوای ریه ها در حرف «ه» (پیشنهاد می کنم همین الان چند بار این تلفظ رو تمرین کنید، چون بالاخره یه روزی به کار هرکسی میاد). اما چون استفاده از این اصطلاح چندان مناسب فضای یه بحث علمی نیست، از اصطلاح جایگزین جدیدی استفاده می کنم: «رفتار گوارشی». در ادامه بخش هایی از یه مقاله ای رو که قبلاً در این زمینه نوشتم براتون میارم [1].
...
خود شخص بنده البته در این زمینه ید طولایی داشته و البته شاهکارهایی را هم در تاریخ رفتارهای گوارشی به ثبت رسانیده ام. و این در حالیست که برخی دیگر از شاهکارهای اینجانب بعدها رو خواهد شد و به ثبت خواهد رسید، درست مانند جنایتها و فجایع بزرگ دیکتاتورها و جنایتکاران تاریخ که همواره در زمان خودشان مسکوت می ماند. اما بی شک آیندگان از شاهکارهای اینجانب به شهادت تاریخ آگاه خواهند شد.
در مورد این رفتارهای گوارشی اوج تراژدی زمانی شکل می گیرد که متوجه می شوید هیچ نوع اقدامی نمی تواند کوچکترین تخفیفی در ماجرا ایجاد نماید، و علی ای حال هرگونه اقدامی از جانب شما به مثابه اسکی نمودن در آن تلقی خواهد شد. در این مواقع باید متوجه باشید که دست بردن در آن و برهم زدن آن ممکن است عواقب وخیم تری ببار آورد. در چنین وضعیت هایی خود را در یک باتلاق گوارشی تصور کنید، تنها کار مفیدی که می توانید انجام دهید سوت زدن می باشد.
ممکن است گاهی این توهم برای شما پیش آید که «خوشبختانه تمام خاطرات اینچنینی من مربوط به گذشته ی خیلی دور می باشد و آن هم مربوط به یک دوره ی خاص، یعنی مدتهاست که چنین رفتار گوارشی از من سر نزده است!». در این جا باید یک هشدار بسیار جدی به خواننده بدهم و آن اینکه دقیقاً این تصور نشانه ی بسیار خطرناکیست، چرا که حاکی از آنست که عنقریب رفتاری گوارشی بیاد ماندنی از شما سر خواهد زد. باید اضافه کنم که دانستن این واقعیت به شما کمکی در زمینه ی پیشگیری از وقوع آن نخواهد کرد، چرا که این سرنوشت محتوم شماست. و از این روست که هنگامی که از ابن ریحان بیرونی (فرزند خلف ابوریحان بیرونی) پرسیدند: «استاد! شما که نمی توانید از وقوع رفتار گوارشی پیشگیری کنید، پیش بینی آن به چه کارتان می آید؟» وی در پاسخ می فرماید: «این را بدانم و برینم بهتر است یا ندانم و برینم؟».
...
برخی از عالمان حوزه رفتارشناسی گوارشی کارهای جدید بینارشته ای با دیدگاه های هنری، روانشناسی، جامعه شناسی، سیاسی و ... ارائه نموده اند و البته فعالیت های پژوهشی در این حوزه ها هنوز در ابتدای راه بوده و سعی بسیار می باید تا شناخت عمیق و دقیق در این حوزه ها بدست آید. بعنوان نمونه می توان به کار ارزشمند یکی از اساتید برجسته روانشناسی رنگها در زمینه ی رفتارگوارشی اشاره نمود که از دیدگاه رنگ شناسی، رفتارهای گوارشی را به گروه های رنگی مختلف تقسیم نموده، خصوصیات هر کدام را بطور دقیق بر می شمرد.
...
____________________
[1] باید بعرض علاقمندان این رشته برسانم بزودی شروع به تحریر کتابی به نام «رفتارشناسی گوارشی و تکامل اکوسیستم» خواهم نمودو بحث های کاملی در این زمینه را که خارج از حوصله ی این مقاله است در آن خواهم آورد.
3 نظر:
ببین حالا! هی بگو ناصر عشق اعتراف داره!
توسط Naser, در ۱:۲۸ قبلازظهر
اتفاقاً همین دیروز داشتم عشق تو رو به اعتراف برای پریسا تعریف می کردم
توسط Unknown, در ۶:۵۶ قبلازظهر
ديروز كه اين مطلبتو خوندم به ناصر گفتم رضا دوباره برگشته به اون حس طنز نويسيش. من كه از اين بابت خوشحالم
توسط ناشناس, در ۴:۰۷ بعدازظهر
ارسال یک نظر
اشتراک در نظرات پیام [Atom]
<< صفحهٔ اصلی