اعتراف

ما که اصلاً فلسفه ی وبلاگمون اعترافه. عرض حال! با این وجود پنج تا از اوناییش که زشت نیست بگم:
1- تا اول دوم ابتدایی شب ادراری داشتم
2- بچه که بودم کله ام خیلی گنده بود، اونقدر که همیشه سرم به در و دیوار می خورد و در حال گریه کردن بودم
3- وقتی خجالت میکشم (حتی اگه خیلی کم باشه) فجیع سرخ میشم. در واقع بعضی وقتا دوست دارم واسه طرف مقابل توضیح بدم که ببین، اونقدر که الان سرخ شده ام خجالت نکشیدم
4- تعداد عشق های موفق و ناموفقی که داشتم تقریباً برابر با خانم هایی است که ملاقات کردم. [پاورقی: از دخترای خوشکل خیلی خوشم میاد (حتی اگه خیلی کم خوشکل باشه). البته این قضیه شامل زن ها، پیرزن ها، خوشکل، معمولی و حتی زشت و همچنن سایر موجودات مونث (ترجیحاً مونث) هم میشه.]
5- مدرسه که می رفتم یکی از کارهای مورد علاقه ام این بود که برم پشت بلندگو اذان بگم. اللــــــــــــــــــــــــــــــــه اکبــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــر اللــــــــــــــــــــــــــــــــــــــه اکبر
خوب شد؟ بی آبرومون کردین، راحت شدین؟
من یه بازی بهتر سراغ دارم، یه بازی که علی هم حتماً توش شرکت می کنه! هر کسی پنج تا راز از پنج نفر از دوستاش رو کنه. من در مورد خیلی ها یه چیزایی دارم که بگم. اسمش هم میذاریم: استعراف! چطوره؟
من هم به نوبه ی خود از شیلا ، فرناز ، یاسمن ، جیران و سارینا دعوت می کنم بیان تو. دم در بده.