بازنشستگی؟

برای من، همیشه یکی از جالب ترین مسائل در عالم هنرمندان آمریکایی، سن و سال اونهاست. از یه طرف هنرمندان بسیار کم سن و سال با اشتهار جهانی (مثل سیارا) با کارها و زندگی حیرت آورشون و از طرفی کسانی مثل کلینت ایستوود که در سن هفتاد و سه سالگی برنده ی جایزه ی اسکار می شن (معمولاً تصور ما از زندگی بعد از بنجاه سالگی، یک زندگی گیاهیه که مولفه های لاینفکش عبارتند از: واکر، ویلچر، گردن بند آرتوروز، و امراضی چون پارکینسون، آلزایمر، بواسیر و غیره. چه برسه به هفتاد و سه سالگی که مسلماً از نظر ما دوره ی پساپوسیدگی هر انسان طبیعیه). سر ریدلی اسکات یکی از غول های هالیوود در سن هفتاد سالگی اخیراً فیلمی ساخته با نام گنگستر آمریکایی با بازی دنزل واشنگتن و راسل کرو که تا چند روز دیگه اکرانش تو آمریکا شروع میشه. یه چند تا صحنه اش رو که دیدم، حسابی مشتاق شدم ببینمش، اصل فیلم آمریکاییه! خلاصه جالبه که هفتاد سالت باشه و برنامه های کاری و پروژه های حرفه ایت تا چندین و چند سال دیگه مشخص شده باشه. نه؟

مابعدالتحریر بلا ارتباط: امروز اولین بارون شیراز بارید، جای همه ی اونایی که از بارون خوششون میاد و هنوز بارون امسال رو ندیدن خالی!